آدم ها جنس های ناشناخته ای هستند،وقتی سکوت می کنند،وقتی فقط به یه نقطه نگاه می کنند،وقتی فکر می کنی کیلومترها نگاهشون تا تو فاصله داره
وقتی لبخندشون خشک میشه رو لباشون
وقتی دستاتو جلوی چشماشون میگیری و انگار چشما سنگ شدن...
اون زمانه که با خودت فکر میکنی این آدم باید تو خاطرات قشنگش غوطه ور باشه یا اصلا از غم عزیزی یا چیزی در تلاطمه....فکر میکنی میخواد با نگاهش،با سوکتش،با حرف نزدن هاش یه چیزی بگه،یه حرفی رو بزنه...
اما اون آدم حتی گوششم لال ه،نفسش سنگینه و خالی خالیه...
انگار دنیای از کلمات تو وجودش تو اون کله پر خروشش وجود داره که میخواد خودش با هاشون کنار بیاد،میخواد خودش تو لحظه همه رو توجیح کنه....
اما با همه این حرف ها سکوت میکنه،خودخوری میکنه مغزشو با محتویاتش به آتش میکشه،میسوزونه وبا سوزوندش وجودش غرق آتیش میشه....
و این درد و نگاه خیره تنها ثانیه ها رو در برمیگیره ثانیه هایی که انگار سالهاست این آدم در فکر فرو رفته....
گاهی برخی خاطرات هستند که نه میتونی دورشون بریزی،نه میتونی نگه شون داری،بین زمین و آسمون سرگردانن،تا میای از ذهنت از وجودت بیرونشون کنی،دمه در که میرسند باز دلت نمی یاد،مثل این کاغذهایی هست که روی میز کارت ریخته اما نه میتونی دورشون بریزی و نه کاری باهاشون داری اما برای روز مبادا برای اگه ها نگه شون می داری!!عین همونان..بدردنخور اما دوست داشتنی...عین دو دوستی که با هم قهرند و هیچکدوم دوست ندارند به هم زنگ بزنند و اما از عشق هم ساعت ها شاید روزها گوشی به دست می خوابند،کار می کنند و زندگی می کنند و هر اس ام اس تبلیغاتی هم برایشون نوید عشقشونه....
آدم ها تا تو لحظه قرار نگیرند نمی فهمند من چی میگم،آدم ها تا تو اون سکوت،تا توی اون فریاد قرار نگیرند معنی خیلی از کلمات رو نمی فهمند...معنی انتظار...معنی دوست داشتن...معنی گوشی به دست خوابیدن...معنی اومدن اس ام اس تبلیغاتی به جای اون اس ام اسی که خیلی منتظرشی و هیچ وقت قرار نیست بیاد....
یادها،خاطره ها،سکوت ها هم رو باید تجربش کنی،باید باهاشون زندگی کنی،باید با اونا انس بگیری تا بفهمی من چی میگم....
بهتون توصیه نمی کنم که دعا کنید اینایی که گفتم رو تجربه کنید...اما اگه تجربه کردید اگه لحظه ها براتون سنگین شدن و قلبتونه به سرعت افتاد....تنها سکوت کنید....
سکوتی تلخ اما اجباری....
فراموشی نعمت بزرگ خداوند به انسان های عاشق...
فراموشی مرهم دردهای کهنه و تازه........
فراموش کن که دوست داشتن وظیفه هر انسان است...
فراموش کن که فراموشت کرده اند......
نعمت خدا را پاس بدار و شکر کن اویی که از همه برایت بهتر بود و هیچگاه ندیدیش....