چه زود گذشت

گاهی مسیر جاده به بن بست می رسد.... 

راستش تا مدتی پیش معنی این شعر رو نمی فهمیدم و هرچی خودم و به در و دیور می زدم که بابا مگه میشه مسیر جاده(اتوبان)به بن بست برسه گوش شنوایی نبود اما مدتی قبل و با ترک شدن از طرف یکی مثل خودم فهمیدم که میشه مسیر جاده و یا هر مسیر دیگه به بن بست برسه...

راستش این شعرها کم نیستند که آدم و مات و مبهوت می کنند اما معنی دارند و وقتی وقتش برسه می فهمی که شاعر چی گفته و چی می خواد بگه یا مثل فروغ که میگه جهان پر از صدای پای مردمی است که همچنان که تو را می بوسند طناب دار تو را می بافند.....

بگذریم دلیلی که این کامنت رو گذاشتم پیام یکی از دوستان بود که من رو برد به سال ها قبل درست سال86 یک جوان عاشق پیشه پر ادعا که فکر می کرد هرکی هرچی بگه راست می گه و یک جوان کم سن و سال می تونه هر کاری اراده کنه انجام بده  اما...

اصلا دوست ندارم مثل دیگران روزگار وقسمت را وسط بکشم و بگم آره همه چیز تقصیر روزگار بوده یا قسمتم این بوده نه اینها رو قبول ندارم اما اینو قبول دارم که هر چه کشیدم از دل بی نوا بود....